Küfür batağında gelmiş dünyaya en beyaz renklerde…
Kalem karadır kağıt beyaz da olsa
Her darbede beyazı istiladır yaptığı kalemin.
Karanlığın istilası masumiyeti.
Boşunadır çığlıklar,gözyaşları
Çırpınışları.
Oynar aslında bir yalan hayatı
Özgürlük istedikçe kaybeder kendini
Sürülür gaflet girdabına
Batar en kör kuyulara sanki.
Yazık eder kendine
O nurlu bebekliğine.
Kayıt Tarihi : 13.11.2008 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!