Dün Şiiri - Ömer Şancı

Ahh resimler üşütüyor bedenimi,
Hoyrat bir makas kesmiş atmış,
O hayatın içinden beni,
Bir kesik elim kalmış,
O fotoğrafta birinin kolunda,
Sızlıyor derin derin,
Isınamıyorum bile,
Acısından soba başında.
Tutunamadım hep bu yüzden,
Ne bir ağaca,
Ne de bir sevgiliye.
Dün ait her şey saçma sapan,
Fırtınasız, sessiz,
Hala yok olanlarla,
Yok yıllara teselli bulunmuyor.
Sustum, konuşmadım,
Duyamadım o yılları.