Dün Şiiri - Mücahit Tugan

Daha dün saadetli bir yaşam sürerken.
Daha dün mutluluktan uçuşurken,
Dakilar içinde yıkılıyor ya hayatlar.
Hani ölüyorlar insanlar saniyelerle,
Bir saniye geç kalsa ölmeyecek belki.
Bir inat uğruna burnunu dikmese
Hayatını kaybetmeyecek.
Gitmeyecek ebediyete...

Bitiyor hayatım.
İnat yüzünden,öfke yüzünden.
Tutamıyorum selde sürüklenen ağaç gibi gidiyor.
Sevemiyorum mesela kimseyi
Ne insanları,
Ne doğayı,
Ne de yaşamı.
Aşık olamıyorum bir kıza.
Diyemiyorum dünyanın en güzel kalıbını;
"Seni seviyorum"diye.
Bakamıyorum köpeklerin kasaptaki etlere baktığı gibi.
Ölüyorum belki,aynen ölüyorum.
Şems'in dediği gibi ölmeden önce ölmek bu mu?
İlahi aşk değil fakat deliriyorum kesinlikle.
Evet gidiyorum.
Ölüme,sonsuza,
Baştan beri hakikat olana
Allah'a