Dün Şiiri - Ahmet Konukoğlu

Dün güneşi uğurladım önce
Akşamı bekledim çaresizce
Dün sensiz yağan ilk yağmuru seyrettim
Ve toprağa sızışını sinsice

Dün ilk defa senin için ağladım
Nefesimi tutarcasına sessizce
Dün özlemleri yaşattım hayalimde
Ve resmin elimde öylece

Ben kim bilir kimsenin bilemeyeceği kadar özledim seni
Kıyamete kadar da olsa yaşatacağım içimdeki 'seni'
Ben ellerim boş kalınca anladım seni sevdiğimi
Ve bir işkencedir ki yaşatır akşamlarda sensizliği

Dün saçını okşamak istedim
Koklamak istedim masumca
Dün adını camdaki buhara yazdım
Ve su olup aktı hayasızca

Dün haykırdım yıldızlara seni sevdiğimi
Tüm karanlığa korkusuzca
Dün yokluğuna teslim oldum
Başım dik ve kayıtsızca

Ben seni telafi etmenin bilmem kaç bin yolunu aradım
Ve yokluğunda varlığını bulmanın imkansızlığını anladım
Ben seni hep bekleyeceğim bıkmadan usanmadan
Sensizliğin binbir tonunu çizdim,altına imzamı atmadan...