Dün Şiiri - Murat Kılıç 2

dün rüzgarda savrulan bir ses duydum.
senindir diye dolaştım,aradım saatlerce.
kaybettim dar sokaklarda ümidin sesini.
üşüdüm!
kahretsin!
yine yokluğunun sahibi;
seni özlüyorum.

sonra bir çift göz,
yüreğimde başlattı yangını.
teselli bu ya,
onlarda gördüm seni.
titredim!
garipti senden ama,
yine de sana benziyorlardı.
yine aynı teselliyle,
seni izledim o gözlerde.
..........
uykumu aldı gözlerimde,
dağ yıkan özlemin.
ah bir duysan sesimi,
bir sorsan nedir halin.
nerde ıslık çalışlarım.
nerde dudak büküşün.
ihtiyacım varken nerde,
uzaklara karışmış gülüşün.

aylardır gelmen ihtimalinin,
etrafında dönüyorum.
yaprağım solmak üzere,
yağmurum,
hala seni düşlüyorum.
duyuyor musun sesimi,
yalnızlığımı haykırıyorum.
dün yaşadığım gibi,
bugün de seni yaşıyorum.