Kanlı bir kaşıntının ortasında farkediyorum
Eskiden olduğum adamın yarısı kadar değilim
Eskiden olduğum adam bana hayran kalırdı ama
Bazı değerlerimi kaybetmişim
Sert bir kabus
Kelepçeyle bağlanmış bir gece geçiriyor ruhum
Kanlı kaşıntı;yaşadığımı
Canlılığımı hissettiriyor
Ama kafamda ki bu düşünceler
Canlılığımı sorgulatıyor
Dün olduğum adam değilim
Bugün olduğum adam bambaşka
Çocukken beni tekmeleyen o çocuk bazen
Bazen tuvalete saklanıp ağlayan o çocuk
Bazen tuvalete hapsolup kaçmaya diretse de
Kaçamayan o çocuk
Hüzünlü bir mutluluk var üzerimde
Dün'ü özlemediğimi Lenon'a söylemek istiyorum
Ama Dün'ü dinlediğim zaman hissettiklerimi özlüyorum
Ve hüzünlü bir mutluluk
Hüznü dünden mutluluğu Dün'den
Ve sorguluyorum bu sebepten
Tepe çukur teoremine sıkışacak kadar küçük mü hayat
Ya da hapsolacak kadar anlamsız
Eğer öyleyse
Ne gelir elden
Kaderimizi değiştirmek için
Kaderimizin ellerimizde yazılı olduğu büyük bir yalan mı
Başarılan amaç ve sonuçtan duyulan hüsran,can sıkıntısı
Amacı başarmaya değil sürecine,
Sonuca değil yeni amaçlara mı bakmalı
Böyle formülize edilebilir mi hayat
Ya da başka bir cevap var mı ?
Yine de ,ben dünü özlemiyorum Lennon
Dünü ben yaratmadım
Bugün ben yaratıcıyım
Ben renklendiriyorum hayatı,ben çiziyorum bu resmi
Kalemim yoksa da kalmıyor bir önemi
Düşünüveriyorum ileri geri
Bozuk çizimlerde kendiliğinden siliniveriyor tabi
Ben dünü özlemiyorum Lennon
Kesin bir yalana inanıp mutlu olmaktansa
İhtimaller denizinde gerçeği aramak
Belki mutluluğa sebep değil ama
Amacın mutluluk olduğunu kim söyledi ki ?
Bazen bir sabah sevişmesi kadar huzurlu hayat
Bazen sert bir tecavüz
Isınıverirken buzlu su dökülüyor üzerine
Ama her seferinde
Tekrar ısınacağını bilmek güzel
Isınırken bir sonraki buzlu suyu düşünmediğin sürece
Dünü özlemiyorum hayır
Bugünümü yaratıyor,onunla sevişiyorum
Bazen her şey o kadar güzel ki
Yarınımı özlüyorum
O da bugünün tatlı bir uzantısı
Ama dün
Dün hava karanlıktı
Ya bir çöl sıcağı beni yakardı
Ya da donakalırdım
Dünüm bugünüme yalvardı yakardı
Yepyeni bir adam yarattı
Alkolizm ve madde cenneti alıkoyamadı
Cehennemden çıkmaya
Cehennemden cennete uzanan bir merdiven var
Gözlerini iyice oğuşturursan görüyorsun
Gözlerim acıdı evet ama bugün
Bugün dünüme merhem oldu
Tepesi de çukuru da
İkisini de ben küreğimle yaratıyorum çünkü
Kaderimizin ellerimizde yazılı olduğu bir yalansa da
Ben buna inanmayı tercih ediyorum
Kanlı kaşıntının bugün canlılığımı sorgulamasına izin vermeyeceğim
Bu gece Lennon'dan Dün'ü dinleyeceğim
Yafes Ali
Kayıt Tarihi : 18.6.2024 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yafes Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/06/18/dun-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!