Dumlu Osman Bozkurt Şiirleri - Şair Duml ...

Hayat Ağacının Bahar Dalında Günlerin Kısa Ve Soğukluğunda Bir yola Çıktım Üşürcesine Kendimi Böyle Yalnız Görürcesine GEÇEN YILLARIMA BAKTIM DA GELDİM Nemrudun Tükenmeyip Çoğalmasında Vicdanı Kalmamış Aaptalcasına Beni Sırtımdan Vururcasına Derdi Kederi Buldum da GELDİM Deryanın Denize Çevrildiği An Umutlar Tükenip Biterse Sevdan Kör Bir Bıçak Gibi Kesildiği An Baltayı Satırı Attım da Geldim Yürek Yanıp Acıyacaksa Her Damardan Kan Akacaksa Sevmeyi Sanıp Aldanacaksa Sevgiyi Hasreti Buldum da Geldim Osmanım Anlayamadım Dünya Seni Nerelere Sürükleyeceksin Sen Beni Şu An Bindiğim Feribot Denen Gemi Deryayı Denizi Aştım da Geldim Baharın Müjdesi Martın Sonunda Hayat Yürüyor Mutsuz Olsanda Hırvatistan Değil Burada Olsan da Derdi Gamı Sırtıma Vurdumda Geldim

Akşamların Kısa Gündüzlerin Uzun Olduğu Zaman Kimi işinden Çıkmış Evine Gidiyor Kimi Kabataş Bostancı Arası Gidip Geliyor Oysaki Ömür Uzun gibi Gelsede Kısacık HAYAT Ne Çabuk Tükenip Hayat Sona Eriyor Bir Yolcu Gibi Uzaklardan Beklerken Gelen treni Bekler Birileri Uzaklardan Gelip Gideni Ne Yolcular Bıkar Bu Gidişten Nede Tren En Çok Heyecanlanan O garda Bekleyen Yolculuk Biterken Son Durakta Hayat da SON bullacaktır O Meçhul Durakta Kim Bilir Bitirmek İstediğin Yolculuk Elinde Değil Senin Görevin Kulluk Yönü Belli Olmayan Hayat DENEN YOLCULUK En Son Beklenen Yere Gidersin

ACILAR ÇEŞİT ÇEŞİT YAKAR İÇİNİ

HAYAT SANADA ÖĞRETİR DÜŞÜŞ BİÇİMİ

GÖSTERİŞE MEYDAN YOK HAVALANMAYIN