Dümen Şiiri - Ümit Yılmaz

Uzak bir limanda
Sevgilisini bırakan kaptan
Kazımıştır sevgilisinin
İlk harfini
Çok sevdiği dümeninin tahtasına

Döndüremediğinden dümeni
Harfin eğilmemesi için
Her zaman düz yol alır
Koca gemi

Harf bir güzel “Ö” dür
Ama kayarsa noktaları
Her iki yana
Noktalar gözyaşı olmuş
Ağlıyor sanırdı sevgilisini

Bir gün oturduğu için
Gemi karaya
Son verilirken işine
Söker alır o dümeni
Yanında götürür mutlaka.