Dümdüz yaşamak Şiiri - Zülal Bedir

bu dünyaya dümdüz yaşamak için gelmişim ben
ne kulun birini sevmişim sahici ne kulun biri beni
rastgele geçirmişim yılları hiçbir amaç gütmeden
o ki fark edilmemiş bile durumumun vahamiyeti 

bu dünyaya dümdüz yaşamak için gelmişim ben
ne sesimi duyan biri olmuş ne dindiren elemimi
teğet geçmişim birtakım güzelliklerin köşesinden
nasip olmamış tatmak ah şu alışılagelmiş hisleri

bu dünyaya dümdüz yaşamak için gelmişim ben
bir on yedi yılı harcamışım ya da on yedi yıl beni
gülmüşüm biraz fakat ağlamışım mütemadiyen
dilemişim her bir soluğumda eskiye dönebilmeyi

bu dünyaya dümdüz yaşamak için gelmişim ben
konuşacak kimsem olmamış ya da dinleyen beni
olmuş en yakın arkadaşım aynadan beni izleyen
böyle böyle ezberlemişim yalnızlığın o acı sesini

nisan 2020