Işıklar, ışıklar, ışıklar
Geceyi aydınlatan,
karanlığı boğan ışıklar.
Işıklar altında,
ışıkların boğduğu karanlıklarda
yaşananlar, yaşanamayanlar.
Sürer gider,
başka, başka hikâyeler
her bir ışığın aydınlattığı
her bir köşede,
her bir ışığın gölgeleyip boğduğu
karanlıkta kalan
her bir köşede.
Neşenin hikâyesi,
sevincin hikâyesi,
boş vermişliğin hikâyesi kimi zaman.
Hüznün hikâyesi,
acının, hasretin hikâyesi,
türlü aşkların hikâyesi,
kör olası yokluğun hikâyesi…
İşte böyle sürer gider
bu koca metropolün masalı,
parıltılı ışıklar altında geceleri,
bir varmış, bir yokmuş…
Gündüzünü sorarsan,
o ayrı bir hikaye, geceyi unutturan.
Kim kime,
Dumduma…
04.02.2004 İstanbul
Engin TuncaKayıt Tarihi : 6.11.2014 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Tunca](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/06/dumduma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!