Dumansız Yangın Şiiri - Halil İbrahim Kes

Öyle derin acım var ki yürekten
Baharında solan gonca gül oldum
Bu da benim kaderim ki felekten
Dumansız yangında ben de kül oldum

Sevda ile bir ömüre gülerken
Selden öte ben gözümde yaş gördüm
Delice bir sevda bende var iken
Hatır bilmez bir kötüye kul oldum

Ciğerparem gülizarım gel derken
Bu dünyada yaşarken de öl dedin
Halil seni çılgın gibi severken
Gönüllerde hiç açmayan gül oldum