Dumanlı Dağlar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Dumanlı dağlar oy, yüreğim yandı oy
Turnalar geçmez oldu, sesim kaldı koy
Bir yâr var uzakta, selâmı gelmez
Gönlümde bir sevda, sabırla dinmez

Dumanlı dağlar oy, yolları yokuş
Yâr gelse bir gün, gönlümde dokuz
Bir tel saçına, bin ömür versem
Yine de yetmez, yine de susmam

Keklik ötmez oldu, taşlar ağlıyor
Bir mendil bıraktı, kokusu kalıyor
Yolları tutmuşum, izini arar
Gönlümde bir sevda, içimi sarar

Ay doğar dağlara, ışığı solgun
Yâr gelse bu gece, olurum dingin
Bir çift söz yeterdi, ömrüme değer
Ama susmuş yârim, gönlümde keder

Dumanlı dağlar oy, yüreğim yandı oy
Turnalar geçmez oldu, sesim kaldı koy
Bir yâr var uzakta, selâmı gelmez
Gönlümde bir sevda, sabırla dinmez.