Dumanlı Dağlar Şiiri - Cemalettin Turan

Başında kar boran, eksik olmayan
Dertleri çilesi, asla dolmayan
Estikçe rüzgârı, hüznü solmayan
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Özgürlük mekânı, her karış yerin
Ağustos ayında, her yerin serin
Eteğin yayladır, vâdiler derin
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Gök kuşağı renk renk, sende tüllenir
Desen desen çiçek, sende güllenir
Efkârlı türküler, yanıp küllenir
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Kim bilir kaç asır, hikâyen vardır
Bağrına aldığın, niceler yârdır
Sende geçen günler, bir ömür kârdır
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Bulutlar başında, gezinir durur
Yeşeren ümitler, bazen de kurur
Bazen de sîneme, bir sızı vurur
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Kimi yolların var, eğri büğrüdür
Kimi yolların var, dümdüz doğrudur
Buz gibi suların, berrak durudur
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Gözyaşını besler, dereler çaylar
Huzûrla dolaşır, en doru taylar
Şenlik kurulur, düğünler toylar
Garipler diyârı, dumanlı dağlar

Bazen öfkelenir, geçit vermezsin
Sevgisiz olana, gönlün sermezsin
Başın yücelerde, göğe ermezsin
Garipler diyârı, dumanlı dağlar