Dumanlı Dağlar Şiiri - Nizamettin Ergül

Alın beni saklayın koynunuzda
Eteğinize itleri yaklaştırmayınız.
Kol,kanat geriniz yalnızlığıma
Dost olun bana
Dumanlı Dağlar.

Güneşini benimle paylaş
Alemi seyre dalalım beraber
Bıkıp,usanma bırak da yanında kalayım
Varsın ferman çıkarılsın baş kaldırışıma
İbret olsun şehre
Kolla beni
Dumanlı Dağlar.

Şerefsizlik ovayı zehir etti
Dost bildiklerim çekip gitti
İnan ki kentte insanlık bitti
Her gün ölmek canıma yetti
Sana geldim
Dumanlı Dağlar.

Geçit verme namerde
İnsafsızlık her yerde
Dumanlı Dağlar...
Saflık şu akan nehirde
Adın yazılı tüm gönüllerde
Yaralarımı sar ne olur