Dumanı Tüterek Şiiri - Ufuk Çoban

Yine uzaklar umut dolu bana,
Yine yakınlarda bir ışık yok gözlerime.
Bakıyorum boğazdan geçen sessiz gemilere,
Bir bir geçiyor uzaklara alıp yolcularını.
Kimse dönmüyor geriye, bindiği iskeleye.

Gemiler gidiyor dumanı tüterek bacalarında,
İnsanlar gidiyor gülüşleri tüterek burnumda
Gemi öyle dolu ki gitmek isteyenlerle,
Bir tek bana yer yok, benim yerim izleme köşelerinde.

Gemiler öyle gidiyor ki uzaklara,
Uzaklar benim yanımda değil.
Gemiler öyle gidiyor ki dumanı tüterek gökyüzüne,
Bende kalan bir anı, kokusu tüterken burnumda....

10/12/2005 12:30