Gönül sararken kokularını tenin
Kalbi içten fethedip, okşarsa
Mevsim mevsim açar, ruhumuzda duygular
His’in duyguları, her kabartışında
Yol yordam izleri, arzu belirler
Olumsuz iğrenti altında
Kabardıkça vücutta, bilinçsiz istemler
Bir birlerini, tüketirler
İnsan fıtratından, bir çıkmaya gör
Başlar, ruhani fırtınalar
Bukelamun oluverir
Renkten renge girerken, nefisler
Hissin yörüngesi, kaybolur
Bencillikte bulanır
Hasütlukta yok olur
Geliş düşüncesinin iylikleri, kötülüğün
Pusulası altında
Dumanı sararsa
Bataklığının, kokuları duyulur
Yer bitirir, tabiatın yaşam fezlekesi
İçimiz de isyanların, kürsüsü kurulur
Dans eder de dururlar, kapkara hüsranlar
İki kişi birden, kaybolur
Vücudun mevsimine, denk düşer ise tabiat
Gülşende gönüllere, güller içinde taht kurulur
Vuslat özlemleri
Ellerin, o istem sıcaklığınca
Göğerir
Tümüyle, tüner sevgiler
Gönüllerden, ak güvercinler uçurulur…
(06.12.2012) AZAP…
Kayıt Tarihi : 7.1.2012 02:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!