Günəşin gözündə qara eynəyi,
Ayın da önünü buludlar kəsər.
Görürsən ayrılıq mehi neynədi,
Qalmadı işıqlı ümiddən əsər.
“Ümid sonda ölür” deyib atalar,
Bəs niyə sonunu gözləmədi ki...
Tək qalan zirvənin başın qar alar,
Ayrılıq qəlbi az közləmədi ki...
Bir kiçik qığılcım isidir məni,
Könlümdə ümidin gümanı qalıb.
Sanıram ayrılıq eşidir məni,
Başımda çiskinli dumanı qalıb.
19.04.2015
QƏM ÇƏKİB
Kayıt Tarihi : 8.6.2018 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!