Dumani Atesimin Şiiri - Gassan Satar

Atesler icindeyim,
Yuregim alev alev
Kendi dumanimdan kara bulutlarim
Vefasizlik kivilcimi olmus yanginimin
Ihanetler cirasi
Yurek alev alev yaniyor,
Dumanlar yukseliyor gokyuzune
Avuclayamam
Tutamam
Saramam
Kayar gider dumani yuregimin
Karabulutum olur kendi yuregim
Yanginlardayim
Ihanetler gerimde
Sevmelere korkakliklar bekler beni
Ismi sevgilinin yangin sonrasinin islerinde gomulu
Sevda kalintilarin arasinda harabe
Bilememezlik yakamda dert
Kararsizlik bir yagli ilmek
Yurek alev alev
Bir okyanusun ortasinda dumensizim
Bir ruzgar yok yelkenimi sisirmeye
Kendi dumanimin karanligindayim
Atmis ateslere beni sevgili
Yurek alev alev
Kendi kalintisindan dogar mi tekrar bu yurek
Tekrar aska yelken acar mi bu kor olmus yurek
Dilimde elveda sozcuklere
Bir karabulut olmus yuregim
Collere dogru yolculuklardayim