Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Gümüş ne! Düş ve uyku değil, bence gümüş bu şiirde metafor olarak zaman. Atların yaşadığı zaman, canlı hayatın doğadaki en doğal konumu. Bir çadır sırtlanıp doğaya gitmek ve kamp yapmanın anlamı bence bir at olup insanın olmadığı bir doğada bulunmak kadar anlamlı değildir. Şairin gümüş düşü uykusu hep insanın sigarasıyla silahıyla ortalıklarda dolanmasından ibarettir. İnsan tüm canlı varlıkları kapsayan bir varlık olarak bir şairi, diğer herhangi bir canlı ruhuna dolanabilir. Ve bence de insanın şairliğinin canlı kökeni burada doğada özgür yalın bulunma tutkusundan geliyor. Şair şiirlerinde her şey olabilir, her türlü kişileştirme de buluna bilir. Kapsayıcı bir yokluğu vardır. Alt yokluklarında düşle rüya arası dalabilir.
Ortada bir şiir mi var ki yorum yapayım?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta