Bu aşkın yarası çok derin oldu
Esti sevdâ yeli pek serin oldu
Ferhatın dağında ne şirin oldu
Sevilince yaman oldu yüreğim.
Bu sevdayı çektim kırk yılı aşkın
Leylâ ile mecnun bu aşka şaşkın
Her meydan meydanı değil, bu aşkın
Meydanında harman oldu yüreğim.
Onulmaz dertlerim verem misâli,
Yeşil yaprak idi soldu yüreğim.
Aslının peşinde kerem misâli,
Alev aldı duman oldu yüreğim.
Dolaştım dünyayı fedâî gibi
Çıkmıyor nefesim nidâî gibi
Belli de etmedin Sezâî gibi
Yaktın beni duman oldu yüreğim.
Kayıt Tarihi : 3.1.2020 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/03/duman-oldu-yuregim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!