Duman Kalk Git 41. Şiiri - Kemal Ekmekçi

Duman Kalk Git. 41.

Duman kalk git Eğri Bel'in üstünden,
Kınalatmış nazlı yâr ellerini.
Kemençeler yayı kurmuş telinden,
Davulcu sallar tak tak tokmağını,
Gareysar'dan söyle türkülerini.

Havalar oynanır yârim baştadır.
Sürmeler çekilmiş kara kaştadır.
Sıla yolları hep dolambaçtadır.
Saydere Alucra Kelkit illerini,
Yeşilırmak sürür tüm sellerini.

Şu son çeyrek asır günbegün.
Tüketti ambarı. Öğün, bir öğün.
Daha nasıl yapak yârime düğün.
Almadık eskinin bedellerini
Gübre ettik tarla mahsüllerini.

Gidip de gelmemek gurbet zulûmu.
Zurna başka öter, başka tulumu.
Kimsenin aklına gelmez ölümü.
İnsanoğlu bilse bir hâllerini.
Verir miydi bütün yetkilerini.

Duman kalk. Eğribel üstü açılsın.
Kızıl nehrin coşkun suları taşsın.
Kızılırmak olup gurbete varsın.
Ağadan beyden al ! kalanlarını,
Tesbitle ! Suyunu çalanlarını.

Nice nice günler geçti gurbette.
" Her Gelen " de talan etti elbette.
Anaya küfretti meymenetsizde.
Keşke kırsaydık o an bitlerini.
Kolladık ne idüğ piç itlerini.

Yolu izi şaşan çok fazla oldu.
Kendini ulûhî sanan çoğaldı.
Gaydalar horonlar hepsi değişdi.
Bozuldu kaybetti insanlarını.
Çakallar kovalar, bozkurtlarını.

Son Bozkurt'un uyan, gidek izinden.
Fatıma'yı sakın kendi gözünden.
Toprağımız lâzım bize yüzünden.
Vermeyelim mülkün delillerini.
Bir versek beş verir helâllerini.

Hisarî Kemâl'in hali ahvali.
Fatıma'dan başka bulunmaz dahli.
Sırtında bir hayli gurbetler yüklü.
Hammalı olmuştur ver iplerini.
"Ramis Dayı" olmuş çek iplerini.

Kemâl Ekmekçi.
Uncalı Antalya.
16 Eylül 2021