Düldül Zirvesi Şiiri - Necati Tarak

Topluca vasıtaya bindiler
Yollar sona erince indiler
Patika yollara koyuldular
Ben zirvelere çıkamadım

Yürüdükçe hava değişiyor
Bitki çeşitleri zenginleşiyor
Yaban hayvanlar görülüyor
Ben zirvelere çıkamadım

Gidenleri hep sever idim
Fotoğraflar çektiler yerime
Ne zevkler yaşandı oralarda
Ben zirvelere çıkamadım

Engelleri zahmetleri aştılar
Yürüdükleri yola baktılar
Gözlerini zirvelere taktılar
Ben zirvelere çıkamadım

Erzakları sırtlarına aldılar
Yoruldular mola verdiler
Yola tekrar revan oldular
Ben zirvelere çıkamadım

Rayihalar her yanı kaplıyor
Güzel manzaraya dalınıyor
İnsanlara mutluluk sağlıyor
Ben zirvelere çıkamadım

Çürüyerek yıkılmış ağaçlar
Altından şırıl şırıl akarsular
Güneş etkisiz hale düşüyor
Ben zirvelere çıkamadım

Karşıda görünüyor zirveler
Başlıyor bir heyecan canlılık
Karlı çukurlar beyaz tepeler
Ben zirvelere çıkamadım

Zirveye en erken çıkanlar
Ulaşmanın zevkin yaşıyor
Kameralar göreve başlıyor
Ben zirvelere çıkamadım

Yorgunluğunu artık atıyor
Albayrak zirvede dalgalanıyor
Mutluluktan göğe çıkılıyor
Ben zirvelere çıkamadım

Kısa bir süre serbest olunuyor
Zirvelere çıkmanın mutluluğu
Yüzlerinde sevinçler okunuyor
Ben zirvelere çıkamadım

Bir pınarın başına geçiliyor
Mutluluk yemekleri yeniyor
Üzerine güzel çaylar içiliyor
Ben zirvelere çıkamadım

Geri dönüş yolu başlıyor
Yürümekte zorlananlar
Koşarak aşağıya iniyor
Ben zirvelere çıkamadım

Başlama noktasına ulaşılıyor
Yeni gezi planları yapılıyor
Düldül dağı gezisi sona eriyor
Ben zirvelere çıkamadım.

31 Mayıs 2015
Kahramanmaraş