Dulda Şiiri - Sude Nur Haylazca 2

kilitledim
sandık dolusu gülüşlerimizi
bekleyiş od`unda

kaç taş çatlattı ortasından
sabrımı sınayan
zaman
kabrime biriken toprak

ellerimi titreten harflerin
düşerken
ardın sıra büyüyen dağ
kalemimin çizdiği koyuluk

gözlerim çöl
tenim har
dilim tüy
göğsümü sarsan vuslat
ki serap
ah ellerimin okşadığı akrep

koşar mı külüne şair
cesedinin gölgesinden korkarak!

akşamdan sabaha
bir gelip
bin giden
ela çanakta hükümlü kan
is kokulu
şiirlerime mürekkep toplayan!
harabe yüzümde çöken kızıllık
nasırlaşan alaz

çöreklendikçe atmaca sızılar
etinde sırtlan biriktiren
ruha dar gövde
sökemedim
çerçevesini aykırı resimlerin
susamanın hükmüne alışık

işlediğim gül çeyiz
taştı
sandık içinde
kalakaldım...

sude nur haylazca