Dul Gömleği Şiiri - Ozge Ozgen 3

Yağmurun kulağına fısıldadığı kum tanesi
Rengini denizden alıyorsa
Gün geçmeyecek
Vuracaklar prangaya yağmuru

-Dul gömleği- diyorlar bize
Beni sis uyandırıyor:
Sürekli nar damlatıyor üstümüze Tanrı
Zaman, göbeğinden fırlatıp atıyor bizi

Külden doğuyor yerde yatanlar
Topal bir entari giyip
Suya karışıyor
dünün öncesi

Biz ki, o tüldeki içli acı
Dağdaki çobanın mektuplarıyla
Çöldeki Leyla'yı ezberledik bir solukta

Günyüzü görmedik
Bir gece adet sancısına karıştı dünya

İnleye
İnleye

Girdik
Boşluğa

Boy abdesti aldım sonra
Boyumun ölçüsü
Tam beş dakika

Anladım. Bir kelebek konacak avluya
Sonra yeşil bir porselen
açacak bütün duvarlarda

Anladım. Susarak daha çok anladım
Cennetin haritası yok
yeryüzünde

Kanatlarımda annemin sesi