Dühyada Şiiri - Dursun Yeşil

Hiç kimseye güler yüz olmamışım,
Ne kadar garibim yalan dünyada!
Bir tek kula tatlı söz salmamışım,
Ne kadar yalnızım solan dünyada!

Adlarını saydım onlar uyurken,
Sevinirdim dua edip sayarken,
Yaşamı sevmek zor, kalbe koyarken;
Çoğu sahte namaz kılan dünyada!

Geceler kararıp kalmaz şafağa,
Bu ihanetler az saf bir ahmağa,
Daha çok uzanır bu baş tokmağa,
Sevgiyi kullardan çalan dünyada!

Yarım asır nasıl boşa yaşadım?
Düşmanım gelince halı döşedim,
Sırtımdan vurunca kanlı işedim,
Koyunu, kuzusu yılan dünyada!

Hac’a gidesiye tam yutacakmış,
Dördünden habersiz, Hac tutacakmış!
Af olup cennette pir yatacakmış!
Benden binlerce ah alan dünyada!

Seyretme sırası gelirse bana,
Buzlu su dökerim kavrulmuş cana,
Dursunî öğrendi gelince sona,
Kulun işi gücü plân dünyada!

Dursun Yeşil –2008