Duhok'lu Çocuk Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Toprağı delik deşik
Yerlerde
Acısı boy veren
Bedeninden
Kafası kesilmiş
Yanağında gülümsemeleri
Katledilen
Ölümün ellerine
Sürekli kanı dökülen
Boncuk gözlü Duhok’lu çocuk
Çeteler bir simsiyah zaman bıraktılar ülkene
Bundan böyle yüreğim yangın mahalli kalacak

Sevgi denizine umut bağlayan
Tüm kayıp günleri korku dolu
Boş inançlar uğruna
Sırtına mızrak gibi
Hançer saplayanlar
İffet, namus bilmeyen
İslamiyeti öven
Cellatlar
Ezidileri katlederek
Köy basıp
İğrençlikler işlediler
Dicle kıyısında ki
Tükenişin
Ölümüme yetiyor da artıyor
Beni yakan beni bitiren sen oldun
Ülkesi yaralım, yüreğimi derinde parçalayan çocuk

Şengal’da al yeşil yaz
Cehenneme döndü
Bedeni
Kanlar içinde kalana
Kadim toprakların
Çocuğu
Alnı secdeye varanlar
Manastırda, Kilisede, Laleş’te
Melek Taus’a tebliğ edilen
Mabette
Canice ezip geçtiler tüm insanlığı
Adına ezgiler, rubailer, ayinler yazılan
İsmini mısralarda ağlayarak okuyorum ey Bargiran

Başına gelenler
Kader değil
Ülkesi Ararat kadar eski olan
Bargiran
Yobazlar
Tüm memleketten defolmadan
Kadim olan Mezopotamya yüreğimde cüce kalacak

Mehmet Çobanoğlu
17.08.2014
İstanbul