Duha Koca oğlu Deli Dumrul destanı

Oğuzda Deli Dumrul adında bir er vardı,
İyilik yapmayan bu erin yüreği dardı.

Kendini bir köprü sevdasına kaptırmıştı,
Ötüken ırmağına bir köprü yaptırmıştı.

Geçen kimseden otuz akçe para gelirdi,
Geçmeyenden döve döve kırk akçe alırdı.

Bir gün köprüsünün yanına bir oba kondu,
Obada bir yiğit ölünce insanlar dondu.

Feryat figan ederlerken Deli Dumrul geldi,
Neden ağlaştığını sorup onlara güldü.

Ona dediler gelip canı Azrail aldı,
Bu yiğit de ruhunu teslim ederek öldü.

Dumrul bu nasıl iş diye Azrail'e kızdı?
Atını şaha kaldırıp ortalıkta gezdi.

Gelsin de bu Azrail'le vuruşalım dedi,
Yiğidin canını geriye almak istedi.

Bu sözler Yüce Allah'ın hoşuna gitmedi,
Azrail'e git onun canını getir dedi.

Azrail'i Deli Dumrul görünce inledi,
Hata yaptım diyerek ondan aman diledi.

Azrail ona Allah'tan medet bekle dedi,
Allah'a tövbe et günahını akla dedi.

Deli Dumrul öyle ise sen çekil aradan,
Elini kaldırarak dua etti oradan.

Yüce Hak onun duasını kabul eyledi,
Canının yerine can bulmasını söyledi.

Önce anasına gitti canını vermedi,
Sonra babasına gitti canını vermedi.

Canımın yerine canımı verir misin sen?
Yoksa kocam gitti diyerek durur musun sen?

Karısı senin için feda olsun canım der,
İster ise senin yoluna aksın kanım der.

Deli Dumrul bizleri bağışla diye varır,
Ya ikimizin canını al diye yalvarır.

Yüce Allah onun duasından memnun olur,
Azrail anayla babanın canını alır.

Yüce Allah onlara yüz kırk yıl ömür verir,
Onlarda yaşayıp mürüvvetlerini görür.

Dede Korkut gelir Deli Dumrul'a destan der,
Kopuz çalıp yiğitleri ile gönül eyler.