Duha Şiiri - Hüseyin Aktaş

Gecelerin Don-Kişot’u saldırdı sevaplara

Kuduz esirlik zincirleri
Vuruldu günahsız yıldızlara
Böyle olmamalıydı
Bu dua âminle bitmemeliydi
Sürmeliydi sonsuzluk kervanında
Semalarda
Meleklerin boynunda hare olmalıydı

Gecelerin Don-Kişot’u saldırdı umutlara

Ve bilinmezlik girdaplarına düştü
Gülen, kadit bir uçurtma
İplerinde parçalanmış bir el süzülürken
Haykırışı emdi ufacık bir damla
Kaçıncı mızraktan sonra
Bu böyle olmamalıydı

Gecelerin Don-Kişot’u saldırdı, kuşlara

Bin bir sesten bir ses geldi
Yok, oluşun ıstırap okuluna
Ve binlerce talebe inceldi sedayı
Kimi dedi ebabil kimi ada doğanı
Alakarga oldu atmaca, bağırtlak, yaban kızı
Yok, olmuştu ses
Bu böyle olmamalıydı

Gecelerin Don-Kişot’u saldırdı rüyalara

Ve elinde üç kalp atışı
Sevgi kutsallığını serdi küfür sofrasına
Durdu gecelerin ölümsüz şiiri sevaplar
Sapladı ikincisini
Umutların tam ortasına
Gözleri açık
Sonuncusu olmamalıydı

Yalvarışlar yakarışlar her bir meleğe
Olmadı
Bu böyle olmamalıydı

Gecenin sabahında uyanmalıydı
Hayata düşmüş Duha