16.06.1983 - Trabzon
Ay olup üstüme beyaz ışıyan
Güneş oldu gözlerine aşiyan
Pamuk ipim; kollarında aşınan
Anam-babam olduğunu bil de gel.
Mavi renkli odasında cazına
Yeşil renkli odasında nazına
Beyaz renkli oldasında hazına
Sonsuz kapıları açtım, bil de gel.
Artem der ki yeri gelir eleştir
Sesin duymayana burden ulaştır
Düğün arefesi ‘yalnız’ zor iştir
Akrabayı, arkadaşı bil de gel.
Kayıt Tarihi : 22.12.2018 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!