Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Hâtıradan uçtu düğün günleri.
Sırma saçlar şeh-vâr’a da yetmiyor.
Elâ gözlerin kara,kara sürmesi,
Şu dizlerin bağını da çözmüyor.
Dökülen her tel saç mihnettir yâre.
İsteme’yle yâ sabır kâr etmiyor.
Soğudu kalb-i nâşâd yardan gayrı.
Gönül şehri ne çâre ısınmıyor.
Ses veren yok bunca feryâda âh’a.
Çıkmadıkca cân sevdâdan geçmiyor.
Hûriyân duysun niyâzı,âvâzı!
Bu Âlem’e bu nefes'de yetmiyor.
29-12-2009.
Şeh-vâr…padişaha yakışan.
Mihnet…eziyet,belâ.
Kalb-i nâşâd…kederli gönül.
Hûriyân…hûriler.
Kayıt Tarihi : 29.12.2009 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Korun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/29/dugun-gunleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!