Düğün evim Şiiri - Zeynep Beşen

ey aklımı hayrete gark eden kişi
gözlerim deki farklı bakış
aklımdaki gizli hayret
söylesene sen bize
hangi sonbaharın gününe denk geliriz seninle.
ağlaşırız diz dize
öz öze kaynaşırız seninle
bizi görenler boş ver kışa girdik sansınlar
bizim içimiz cennet i ala olmuş ya bir kere.
hangi ara konuşarak sustun ki
duyamadım gelişini sesini.
alamadım cigerlerime baharı.
hasretine bağlı nefesler çekmekteyim söyle.
hangi ara seslen din gönlüme.
gönlüm hangi gafil düşüncede ki.
uyanamadım bir asır sana.
ey gönlümün şenliği
düğün evim
bilerek kaldığım dersim.
ruhumun sözlü sınavı
tekrarına tekrar katışım.
hoş gel/miş sin ki.
yüreğim ağrısız.
yara bere içinde gül açmış
sen diye çırpınarak kanar.
kanadıkca daha çok çıldırır.
demet demet gül açar.
doymaz sana doyamadı da
bu mübarek AŞK 'a
içim dünya dolusu tonlarca hasretlenir ken,
bakışım sana selamet eder.
senin binlerce kez gelişini izler.
ki her gelişin aşka yol almadır.
lütfen sen milyonlarca kere gel.
hoş gel sefa gel.
gel işte yeter ki gel.