Gavur dağını, düğün dağını çevirmişler
Her tarafta demir tetikler
Eline verilmiş demir eldivenler
Koş vur kahbeye dediler.
Yüzlerce binlerce kaderi çizilmiş
Gencecik bebeler koştular
Dere tepe mayın dinlemediler.
Sonra haber gelmişti
Şehit olmuştu gencecik bebeler;
Haykırdı analar babalar,
Ben bu günler için doğurdum
Mehmed'imi Ahmed'imi
Kırılsın gavurun, domuzun eli.
Yıkılmıştı yavuklusunu bekleyen
Sürmeli gözler, kınalı eller,
Daha gencecik bebesini görememiş bebeler.
Düğün dağından tekrar haber geldi
Düğüne çağırmıştı düğün dağı
Daha gencecik toy bebeleri.
Kayıt Tarihi : 31.12.2003 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)