Düğün Çerezi Şiiri - Sinan Göztaş

İlkokul dersliğinde kurdele boyundaydık o zamanlar
Kara tahta ki karardığımızdı
Bir araya gelemediği sözcüklerin birleşerek.

Belki erken öğrenmiştik,ayaklarımızın üzerinde durmayı
İçimizde kayan yıldızları saymazsak.

Çıkışta susamlı simit kokusu yaşam
Başparmağın ıslaklığını banarken
Dayanmak açlığa
Gülmek demek...

Düğün sırasına girip
Çerez beklemek
Adada bir tek insan demek...

İnsan ki zor bu zamanda, bulursan
Koca bir evren demek...