Düğün Çalgıcısı Şiiri - Şerafettin Yıldız

On beş temmuz iki bin yedi günlerden Pazar saat on dört civarı
Yer Isparta köy hizmetleri karşısı otobüs durağı…
Durağa yaklaştım birisi bayan üç kişi bekleşiyorlar bankta oturmuşlar..
Selâm verip beklemeye başladım bir elimde çanta diğer elimde bağlamam, içlerinden yaşı kırklarında olan bey..
Bana şöyle manâlı, manâlı baktıktan sonra düğünden mi geliyon dayı dedi,

Evet dedim nereden dedi Gönenden dedim nerelisin?
Gelendost’luyum içinden mi hayır Çaltı köyündenim dedim
Bu sefer genç olan bey hep köyde oturmuyorsun dedi evet İzmit’te oturuyorum
Gelmişken köyü mü de ziyaret etmek istedim deyince yaşlı olanı kaça geldin dedi
Nasıl dedim yani kaç paraya geldin düğüne ta İzmit’ten bedave gelmedin heralda
Yok parayla değil ben öyle parayla gidenlerden değilim dedim adam hadi canım,
Kimi gandırıyon sen öle ta İzmit’ten bedave düğüne gelcen ölemi öyle dedim…
Yavu senin başge işin, gücün yok mu dedi var dedim ne yapiyon?
Bu sefer genç bayan kardeşimiz adama dönerek yahu sana ne niye patavatsızlık, ediyorsun diye çıkıştı adama…
Yavu ne yaptım patavatsızlıkda bana barıyon dedi…
Amca yahu kusura bakma dedi yok kardeşim ne güzel konuşuyoruz işte dedim..
Çantamdan birkaç tane şiir çıkarttım bak bunları da yazıyorum,
Diyerek adama uzattım adam şöyle şiirin birisine bir göz attı
Diğerlerini de genç beyle bayan aldılar baktılar amca yahu özür dileriz, gerçekten kusura bakma deyince
Adam şinci bunnarı hep sen mi yazdın dedi bayan görmüyor musun hepsinin, altında ismi yazıyor dedi…
Hiç istifini bozmadan oturan adam hemen oturduğu yerden fırladı abe şöle buyur, otur allanı sevesen,
Valla ben senin böyük biri oldunu ta uzakdan gelirken annadıydım zaten dedi…..
Yok kardeşim sağ ol estağfurullah dedim…
Adam bu sefer yanındakilere döndü bak bide bana gızıyonuz gonuşmasak abenin kim odlunu nerden bilcediniz dedi….

Eee anlat bakalım siz nerelisiniz sıra sizde dedim ne annedelim abe salıın valla ben,
Sengetin Yassı ören köyündenim arkadeşlede böyük Gabacalı dedi

Ve ben gelen otobüsüme bindim yoluma revan oldum adamcağız söylene, söylene kaldı,
yavu isanna gonuşa, gonuşa dememişlemi diyerek peşimden el sallayıp….

Sevgili dostlar böyle işte bizim insanımızın hazır cevaplılığı ve güzelliği…
Başımdan geçen bu anımı sizlerle paylaşmak istedim ne dersiniz …

18 / 04 / 2008