Dügün Şiiri - Faruk Bakuri

İn ankur güneş mahı
Kur evin adem şahı
Dil kelam ulu evde
Yah evet yesi vahı

Vaht adem dime utu
İblisin canı butu
Butuna baksa iblis
Görecek butta kutu

Kurbanım tanrı evi
Kur tanrı banım şevi
Evim evindir zati
Evini eyle sevi

Bir mayıs benim evlat
Evlatın evi devlat
Mah evi gulan zaman
Gül ile donat kavlat

Lat evin canı kutu
Kutudan içi mutu
Putunu seven evlat
Görmedi hiç sukutu

Tüb beti kök ve asıl
Asıldan adem hasıl
Kök dedi asman evle
Yaşadın nesil nesil

Şamda un eyle nunum
Nun unla hamur günüm
Hamurum ekmek olsa
Kurulur toy dügünüm

Bayramda bayla gögün
Bay varı gördü bu gün
Dü adem nanı buldu
Nan günü oldu dügün