Düğün Şiiri - Mehmet Nacar

Bir asmanın dalına uzanmış ak ellerin,
Utanmış gün ışığı yüzünün sıcağından.
Yaratana dedim ki, en muhteşem eserin,
Ne dumanlar tüttürür, gönlümün ocağından.

Altın rengi saçların omzuna dökülmüş,
İlahi bir el ile dalga dalga bükülmüş,
Tellerine gönlümün sevgileri ekilmiş,
Bülbülleri öttürür, hasretimin dağından.

İçindeki güzellik yüzün ile yarışta.
Büyülerin katlandı, resmini ilk görüşte.
Sana vurgun halimin bir hikmeti var işte,
Gönlümün nasibisin sevda denen düğünden.