Düğün Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Şimdi perdeyi arala,dışarıya bak,
Ayın solgun yüzünde,bir bak benim
Solgun yüzümü de görecekmisin?
Yoldan bir düğün alayı geçiyorsa,
Çigan müziği çalıyorsa,bil ki bu benim düğünümdür.
İstersen çık dışarı sahile doğru,
Çıplak ayaklarınla yürü biraz,sahildeki kumlar üzerinde...
Biraz ötede balıkçıları göreceksin,ve gökte ay,dolunay,
Balıkçılar tanıdık,biraz yaklaşınca tanıyacaksın,Sandalları,
Kürekleri ve ay ın deli sevdası denizde.
Işıklar,herşey o günlerdeki gibi...
Ne yazık ki benim düğün orkestram,bu olmayacak.
Ve gece,dinle gecenin müziğini, yakomazlara da hak vereceksin...
Niçin anlarsın, için için yanıp,sönüp kaynaştıklarını
Balıkçıların türkülerini de dinle, benim içindir yaktıkları ağıtlar.
Ve iste bir başka akşam için sandallarını,buluşalım aynı yerde
Akyarlar da ay dolunayken
Ellerini suya bırak, çok geçmeden ben de orda olacağım.
Bu kez ben kürekleri çekerken,sen uzatırsın ayaklarını,
Dalgalar arasına...
Bu son görüşmemiz olacak,elimizde değil,
Ne yapayım sen istedin böyle olmasını
Senden son bir hatıra arzu etsem de
Vefa adına,kadına saygınlık adına,
Unutmalıyım seni...
Yine de,yüreğime bırak gözlerinin halesini,
Sen de sev sevil,
Nereye istersen git, git güle güle...

20-Şubat-2009