En güzel gün,
Elbette ettiğim gündür düğün.
Nedir ki düğün?
Gözlerim kalbimin kirini akıttığı gün,
Yahut Azrail'in ruhu tenden arıttığı gün.
Kimdir bu Azrail?
Emin bir emanetçi,
Hem dosta düşman değil.
Bu dostsuz zamanda dost da kim?
Yaradan insanı,
Akıtan ihsanı,
Musahhar eden Arz ve Asumânı Zât-ı Kerîm.
Nasıl dost olunur?
Perdeyi yırt, ene'yi geç, Hüve'de dur.
Allah bir kalp verdi bana,
Dedi; "Onu ayır yalnız bana!"
Ayırdın mı peki?
Ne gezer, öyle bî-tâb ve bî-gâneyim ki!
Kayıt Tarihi : 12.1.2024 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Avni Hanok](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/12/dugun-130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!