“Var mıdır müsade? Otursam...” dedim
Bir kısacık "Evet" dedi de sustu
Oturup usulca "Merhaba" dedim
Doğruldu, "Rahat et." dedi de sustu
Kahvenin bu yanı epey sessizdi
“Kimlerdensin?” sözüm sükûnu bozdu
Elini kaldırıp kapıyı süzdü
"Şu köyden Memet." dedi de sustu
O anda kahveci bir çay getirdi
Bu suskun amcanın önüne verdi
İçmedi, hafifçe önüme sürdü
"Misafire kısmet" dedi de sustu
Sağ olasın, dedim bir şeker attım
Lafıma birkaç laf daha da kattım
“Hayırdır ne iş var?” diye uzattım
“Oğlumu ziyaret.” dedi de sustu
“Ne işle meşguldür?” diye yokladım
Az durdum soruma cevap bekledim
“Pekala, nerdedir?” diye ekledim
Bir iç çekti "Cennet" dedi de sustu
Attığım o şeker döndü zehire
Bağrımın içine soktular çıra
Rahmet olsun, dedim nedir bu yara
Kıvançla "Şehadet" dedi de sustu
Gönlümün coşkunu gözümden taştı
Ayaklandı bana doğru yanaştı
Hem gönle yerleşti hem vedalaştı
"Allah'a emanet…" dedi de sustu
01/03/2020
Kayıt Tarihi : 13.3.2020 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Garibanlığın ve yokluğun ortasında, vatan sevgisinin zirvesinde, Türk milletinin yüreğinde bulunan, elleri öpülesi şehit babalarına ithafen...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!