Düğüm Şiiri - Ferit Emre Adaklı

Bombeli kaygan taşlı yolların,
Bağı çözük çocukları...

Ağlayan, ilgisiz kalmışları oynayan...

Karınlarını güldürecek kuru bir dilim ekmek bile yok!
Bir şefkat eli!
Bir sıcak baba eli yok...

Kaypaklaşmış sistemin esirgeyicileri nerede hani?
Yada hayvan semerleri...
Bir – bir sıçan deliğindeler,
Şeref defterine iki çift laf yazıyorlar, değil mi?

Bağlar; bağsız, düğümsüz...

Ebede kadar gözler yaşlı!
Ebede kadar gözler kırmızı, desene...

30/04/2000
Pazar
03:01
İzmit
feaxx.com
443