Düğüm.... Şiiri - Mehmet Çoban

Gündüzleri güneşe
Geceleri aya ve yıldızlara
Dalıp gittiğimde
Güneşin, ayın, yıldızların altında
Ne çok insan var dünyada
Diye düşünürüm bazen
O zaman aklımda bozulur düzen

Doğmuş olsaydım Japonya’da
Veya Amerika’da, Avustralya’da
Hindistan’da, Güney Amerika’da
Baktığımda güneşe, aya, yıldızlara
Neler hissedecektim acaba?

Biliyorum her toplumun
Kültürü, tarihi, dini, ideolojisi var
Her toplum dendi tarihinde, dininde ideolojisinde dar

Belki her toplum kendisi için övünüyor
Tarihiyle, kültürüyle, örfüyle, diniyle birinciliğe yürüyor

Bir görece kavramdır övünmek algısı
Bencil insanın, toplumun, ırkın, devletin kaygısı

Şimdi bir altılık kursam şiir adına
Duygularımı döksem inceden satırlara

“Gününde zayıf olanlar
Geçmişlerine köle olurlar

Gününde güçlü olanlar
Geçmişlerini sorgularlar

Kendilerine inananlar
Geleceğe efendi olurlar”

Oh ne güzel demeyin hemen
Belki bitmedi daha kelimem

Kim zayıf, kim güçlü belli mi?
Kim çözebilecek bu düğümü?

Bir övünme türküsü tutturmuşuz hepimiz
Böylece, sevinir, duygulanır, kalbimiz

Hâlbuki gerçek bu değil hep biliyoruz
Her insan değerli, ırkı, dini ne olursa olsun diyoruz

Laf mı şimdi bu ağzımızdan çıkan
Bizi duygularımızla zorlara sokan

Kurgularımız var hayata dair
Dinimize, ideolojimize, tarihimize, kültürümüze dair

Hep en iyileri, en doğruları bizdedir her şeyin
Doğal güzellikler bizdedir, boşuna övünmeyin
Hey millet sakın sizler kendini asla övmeyin

En güzel din, ideoloji, ilke bizdedir
En kahraman, akıllı, güçlü bizdedir

Hani biz, tek başına yedi düvele bedeliz
Her yerde yenilsek bile, asla değişmeyiz

Güçlüler selam çakmadan, selam çakarız
Güçlüler bir şey demeden, ağızlarına bakarız
Onlar istemeden, biz hazır ve nazır yaparız

Sorgulanamayan eğitimden geçtik, asla olanı sorgulamayız
Yat uyu, uyu yatlarla büyüdük, asla gerçeklere uyanamayız

Hani derler ya bir deli taş atmış kuyuya, kırk akıllı çıkaramaz
Bir karanlık içine düşmüşüz, bir aydınlık güneş çağımıza doğmaz

Türkülerimiz yükselirken övünçle göklere
Göklerden emirler yağar özgürlük türkülerimize

En büyük biziz ama, bizden küçük en büyükten
Talimatlar gelir, biz özgürlük türküleri söylerken

Düşünülemez, sorgulanamaz, tarihimiz yüzünden
Değişmez, değiştirilemez, ilkelerimiz yüzünden
Batıya doğru umutla yürüyüşümüz yüzünden
Farkına varmadığımız batıya köleliğimizden

Beynimiz bulanır, sulanır, övünçlerimizden
Bitip tükenmek bilmeyen, özgürlük türkülerimizden

Hani doğsak da, ölsek de, değişmeyecek düzenden
Hala umudumuz var bu çağda batının kuyruğunda, bizi üzenden

Yaşa, var ol sen, tesadüfen bu ülke doğmandan
Güneş, ay, yıldız altında dünyaya bakmandan
Türlü hayaller kurup, herkesten üstün olmandan
Mutlu ve kutlu ol, özgürlük çağındaki dogmandan

Desek ne çıkar bilmem ki, gerçeklik adına
Bir yol bulunur mu, kendini bilen insanlık adına

08.11.2010 - İzmir