Düğüm Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
.
kirpikleri
hüzün işlemeli zemheriler yakan çocuk
zaman saklı avuçlarında
kendine kadar güneş
kendine kadar yanmaya adaklı

koca bir ağaçtan duymuştu
kokulu leylaklar sarmalıydı
baharda dallarını
hangi eteği karlı dağın suyu soğuturdu
acıyla düğümlü boğazını

öpmeye sığınırdı dudakları
birde eylül serini saçlarına
susmuyorum işte
susmuyorum derdi
yapabilecekken en büyük itirafımı
ey özgür bakışlı büyükler
en çok sizi seviyorum
en çok sizi
.
.
.