Hüzün dolandı parmaklarıma tel tel
Seviyorken saçlarını
Başucunda yürekler vardı paramparça
Hüzün dolandı parmaklarıma
Ayakların buz gibi olmuş dedim.
Kalk artık yerine yat!
Duymadı.
Sesim uzaklara gidip döndü
Kimse yok mu orada
Saçlarını okşadım
Hüzün dolandı parmaklarıma
Konuşuyordum içimden
Bağıra bağıra…
Sesim yankı oldu geri döndü
Avuçlarımın içine alıp seni
Büyüttüğüm yere koysam dedim
Koca bir sessizlik oldu
Hüzün dolaştı parmaklarımda
Düğüm oldu.
Münevver ARMAY
12 Mart 2007
Kayıt Tarihi : 12.3.2007 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!