Çözdü dilimi dilin.
Lal makamına güfteler düşürdü yüreğim.
Öyle çözüldü ki,
çözme dedim.
düştü libas,
kaldı üryan,
bozuldu mührü…
Çıktım enkazımdan
Sarktı gün ışığına dilin.
Değdi dilin dilime.
-Çetrefil-
Böldüm dilim dilim,
çoğaldıkça bandım tuz niyetine yarama.
Dilimin ucundakiler düştü yen/i/me
Kalmadık aynasız,
Aynı’sız da kalmadık.
Aynılardan kaç iklim yaşadı burcumuz,
kül serpilmeden önce kalemiz.
Kalem’iz.
Kızıl mürekkebimiz,
çatlamış nar tanelerinden mürekkep.
Damlıyor yüreğin kristalize olmuş yarasına.
Yazıyor, mübalağa – abartmıyorum- beliğ olma derdi olmaksızın.
Kanıyor,
yanıyor,
tutuşuyor,
ısınıyorken sigaranın külleri;
yaraya,
sızıya,
yürekteki kazıya…
Düğüm düğüm olsun,
kılcal terazisinde dilimiz.
Tartıya gelmesin, bir damladaki derya…
deryadaki bir damla…
damlalar aksın bağ olsun.
Bağlar düğüm…
Yürekten TAŞ/tık çoktan,
serden geçtik,
vardık düğüme…
Kayıt Tarihi : 5.11.2022 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şifreli frekans
Hangi dekoder çözer şimdi
Hangi Uydu LNB...
Selam ve Dua ile...
Sevgili Yolcu,
Evrenin en mükemmel makinesi insan, insanın gönlü iken insanın basit icatlarını geçelim. :))
Karacaoğlan'ın 'Bağlandı Yollarım' şiiri bir 'düğüm' türküsüdür. Düğümün körleşmesinin çözümü yoktur. İpin kopmasını / kesilmesini gerektirir...son nefesini bekleyen hastanın hâli misali...
Bir güzellik / teselli var ki, bağlansa da yollar, "gel, gel" diye çağırabileceğimiz dostların varlığı...
Hayat mematı geçersek, insanın insanla etkileşimin - arkadaşlık, dostluk gibi- kör olan düğümü kabullenmek, onunla yaşayabilmek, nihayetinde bağı koparmamayı başarabilmesi ise insanın şerefidir.
Eh bir de, yoldan gelip gidenin müridini yâd etmeli,
"Ben gelmedim davi için / Benim işim sevi için"
Yolun her dem açık olsun, bağlanmasın seni asla çaresiz bırakmasın.
Selam olsun...
TÜM YORUMLAR (3)