Düğme kutumuz vardı eskiden
Ne istersen bulabilirdin içinde
Eşyalar arasında en çok aranan oydu
Ve kareli bir sofra bezimiz vardı
Uzanırdı kahverengi halının üzerine
Bazen üç bazen beş kere günde
Dünyanın en iyi aşçısı bizim evdeydi
Yağ kokan sofra bezinin altına girer
Dünyanın en güzel yemeklerini beklerdik başında
En rahat ve sobaya en yakın yer, babamındı
Bağdaşını kurar köşesindeki mindere kurulur
İnce ayarını tornavidayla yaptığı
Televizyonun karşısına geçer
Dram ve trajediyle dolu hayatımızı
Komedi filmleriyle süslerdi
Çaydanlık ve hafif kararmış
Kenarları eğri güğüm üzerinden
Babam, yanından hiç kalkmazdı sobanın
Düğmeler yeşil kutularının içinde çok mutlu
Biz ise sıvasız ve çatısız evimizin içinde mutsuzduk
Şimdi kopan düğmeler gibi kutususuz hepimiz
Halatları çözdük ve ayrıldık limandan
Gemileri yakmamak için
23:35 / 09,03,07
İzmit
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)