Hiç bir şeyi olmaya talipti adamın,
Bulsun da dikmesinde
Cebinde uyusun yeter...
Sevildiğine işaretti çok giyilmesi
Ne çok gezmişti sırtında, bunu inkar edemezdi...
Esnemişti ipleri açılıp kapana kapana,
Bir sabah kopuverdi sokakta
Pat diye düştü,
Adam duysa ya!!!
Gürültü patırtıdan sezmedi bile
Göğsünü soğuk biraz sert okşadı
Fark etmedi yine de...
Bir yarımlık kadardı
Ama Allahtan altın olacak kadar bahtsız değildi
Onu kimse alıp cebine aşırmadı...
Tek düğme kimin işine yarar ki
Mazgalın üstüne düştü,
Arasından geçip gidecek kadar
Küçük olmadığına sevinerek
Döndü etrafında deliklerin...
Elleriyle tutunmadan bisiklet süren
Bir hokkabaz olmuştu sanki birden,
Güldü, yanının üstüne düşerken...
Ne var canım düşmüşse
Görür sandı sahibi üşürse,
Geçti, karanlıkta seçmedi bile,
Allahtan ilk o bastı üzerine...
Akşamın soğuğunda sektirdi onu
Kızlar top oynamaz diyen babasını
Aklında taşıyan genç kız,
Hıncını düğmeden çıkarttı
Karşı kaldırıma kadar onu fırlattı...
Uçtu uçtu uçtu
Anlamadı ne kadar uzağa konduğunu...
Adam ertesi gün farketti döşündeki eksiği
Tüh dedi nerde kaybettim acaba güzelim düğmeyi?
Geçtiği yollar ser verdi sır vermedi,
Düğme yanlış kaldırımın kenarında bekledi...
Soldu rengi sonbaharda
Adam bulsa da almazdı,
Sarı yaprak düşerken gördü deliğindeki kırığı
En mahir terzi gelse iliştirmezdi artık onu,
Palto bit pazarına yaraşırdı ancak
Ama ona güzeldi...
Bir şey söylemedi yaprak
Daldan kendinden sonra düşen kardeşlerine,
Toydur ama kalender olur açık havada yetişen...
Kırmak olmazdı
Zaten kırık bir düğmeyi yeniden...
Sonunda şans eseri buldu adam onu,
Alıp şöminenin üstüne koydu,
Olsun taşımasındı artık paltosunda
Akşamları alıp okşuyordu ya...
Bu kadarına hayır diyemezsin sevgilim...
Dükkan dükkan gezip elinde eşi
Yedeğini aradığın o düğme benim...
Gecenin soğuğu ensesinde
Yapraklar sarmış bedenini
Akşamdan sabaha dek bıkmadan,
Seni bekleyen...
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 03:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim eski ama yepyeni mantomun elyapımı düğmesini kaybettim üç yıl önce. Gitti güzelim düğme onu bulamadım ama bu güzel şiiri o sayede yazdım. Tam bir hayalgücü mesaisi! Ben düğmemin kıymetini biliyorum ve böyle andım. Kim bilir şimdi nerde... Bulsam kırık da olsa saklarım :)
Acaba diyorum, ilikler gibi düğmelerin de şanslısı mı var?
Döşündeki iliğin düğmesi düştüğüne göre; en çok kıymet gören, her defasında sahibinin eline değen, rüzgarlı havalarda öncelikle iliklenmesi gereken düğme olmak şanslılık mı?
Diğer düğmeler sıralamada ilk sırayı alamıyorlar anlaşılan. Onlar döşteki ilik düğmesinden aşağılarda kalıyorlar.
Biraz da yedekmiş gibi muamele görüyorlar sanki.
Yedek aranıyor ya...
El yapımı olmasalardı bulunacak benzeri, işe yaramayacak mıydı?
Döşe lâyık olmayacak mıydı?
Ben olsam alttaki düğmelerden birini döş iliğine dikerdim.
...
"Hiç bir şeyi olmaya talipti adamın,
Bulsun da dikmesinde
Cebinde uyusun yeter..."
Nasıl dayanılır, sadece cepte gezen, sadece belki minnet duygusuyla ele dokunan, yerine göre işe yaramaz denilip kaldırılıp atılmayı bekleyen olmak...
İşe yaramayan biçare maşuk.
Platonik olmasa da hiç karşılık beklemeden sevmek.
.
"Bu kadarına hayır diyemezsin sevgilim...
Dükkân dükkân gezip elinde eşi
Yedeğini aradığın o düğme benim..."
.
Karşılık bulmayacağını bile bile beklemek ve ümit etmek...
Tam ortasından, deliklerinden kırılmış, dikiş tutmaya uygun olmayan düğme olmak.
"Aşığın gönlü sökülmüşse dikiş tutmaz."
Peki kırılmış veya yırtılmışsa nasıl dikiş tutsun ki?
.
Değil akşamdan sabah, mevsimler boyu bekleyen boşa bekler!..
...
Düğme ve ilik.
Düğme ve aşk.
Düğme ve sabır.
Düğme ve tutku.
Döşe yakışır tek düğme olma arzusu...
.
Farkı fark etmek lazım.
Saygı ve selamla...
TÜM YORUMLAR (2)