savunamadık
kan gülleri şafaklarında
sevdam kimliğini kaybetti
hükümsüz kaldı
-oysa bil ki -
gece onulmaz sancılarında
özleminle kıvrandırırken
sen
yeniden doğuşu müjdeleyen
ben
sende doğuşu bekleyen
aklıma düştün yine
-hiç duydunuz mu-
rüzgârı toplayıp mavi bir yelkenlide
deniz geçsin istiyor gecenin içinden
üstelik rotasız çatlak mendireğiyle
-böyle mi olacaktı-
sahipsizliğin kuytu köşelerinde
itilmişliğinde çocuk gibi
bir gül ki ayaklar altında
savrulur darmadağın yaprakları
dillere dolanan
vurgun yemiş aşkların şarksında
-tutulmuşluğum-
fesleğen kokulu dağ çayırları
saçlarında savrulurken
yangın bakışlarından
geçerken bir ceren
düşüncemde
tam buldum derken
mavilere çağlayan ben
hayal gibi kaybolup gittin
sen gittin ben bittim
-şimdi-
işgal edilmiş ülkeyim
sevdam esaretin
hükümsüzüm
bozukları biriktiriyorum
bütünleyip
savrulacağım zamana
az kaldı
uzakta olsan da ardım sıra el salla
bitmedi
Çağla Dağ-Vedat Koparan 20.07.2006
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 24.7.2006 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her şey anda saklı anlar yaşamın toplamında o an gelir ki bir söz bir müziğin nağmesi göze takılan bir bakış salanan yapraktır dalında bir tas çorba için zaman ve mesafe kuyrukta içimizi acıtanlardan bir an koca kentlerin düşürülmüş insanında yakalandığımız dost sözü dost gülüşü aç açıkta kalan sahipsiz çocuklarında akıverir sözcükler dizilir cümleler sırasıra tren katarı gibi dizeler an budur iki yürekte şiir oluşur
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!