Düet Şiiri - Evrim Nisan

herkesten başka bir ben oluyorum öylece
yüzünde göremediğim o kıyıyla

dalgalar

öğrendim kendimle aramdaki kilometreleri
bir çocuğum senin birinci tekil şahısında

hâlâ

işte geziyorum içinde kör rüzgârlarınla
uzak ki böyle bir mumdan damladı

ayak izlerim

hangi oyunu oynasak başka kapı açılıyor
çünkü mızıkçı bir kaçak oluyor ellerinde

elektrik

o gündü ellerinden çıkan o imzalı itiraf
sabah kendini güneş hissettiğin o gün

ikimiz