Vedat Koparan
Düet-4-Anlat
Vedat Koparan
hele de bana
yok sen sus güvercinler desin
ülkemin
dağlarını
sonsuz gökyüzünde kanatlarını çırparken nasıl özgürce uçtuğunu
göklerin nasıl seviştiğini mavinin telaşındaanlat mesela
insanları
urbası perperişan yolcunun
benliğinde ki kırıklarda gözleri geleceği müjdeleyen
ey ateş
dağlı yüreklerin türkü dilinde
hala sevmeyi bilen yurdum insanını..maviş gülüşlü çocukları
mor çiçekli dağlarını anlat
güneşin doğuşuyla aydınlanan
parıldayan o sapsarı ışıkla
çağlayan Fırat’ı
dolu dizgin bir rüzgar üzerinde eserken
hasretin türküsünü söyleyen Dicle’yi
hep orada kalmışlığımı
anlat banabilirsin ne haldedir
serpmeye gelen balıkların çırpınışını
bilirsin değil mi
gün batımlarında
hüzün dağlarına çöken sisiyalın yapıldak yamaçlarında
ayaklarına dolanan dikenlerin batıp
kan sızan çıplak ayaklarında
çamur deryası bir kışa bulanan
ekmeği elinde ısırırken
çekilmiş fotoğrafında
savrulurken bebelerin
geleceğe dair düşleri
sana ne anlatayım
bu acılar deryasında
vururken beni sen güzelliklere çağlarken
özlem yüklü bir rüzgar gülüydün
gurbet kuşlarının kanat çırpışlarındaben öte yüzün de
hep ülkem diye sana akan
biliriz ki aslında hep biriz
uzaklardan yakınlara tamlananBengül Yağıbasan-Vedat Koparan 09.10.2005sevgili can dostumuz Yaşar Doğan katkıların için çok teşekkürler sevgiler can
Kayıt Tarihi : 11.7.2024 22:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!