Eşref’in kızı, benim de annem
Daha on beşinde kalk gel İstanbul’ a
Halıdan kaçarken, trikoya tutul sen
Biri tenekeden de olsa da üç evladın gururu gözlerinde
Yükleri taşıdıklarının yanında tüy gibi hafif kalsa da
Tek başına, dimdik,
Bir çınar misali, içi oyuk olsa da
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta